Хасцёл Святых Сымона і Алены

0_9fc81_2230eaf6_XL

Гэты касцёл, перш за ўсё, помнік Сымону і Алене. Сымон і Алена - гэта дзеці Алімпіі Узлоўскай і Эдварда Вайніловіча. Род Вайніловічаў з'яўляецца адным з самых старажытных сярод шляхецкіх родаў Беларусі. Бацька дваіх дзяцей, Эдвард Вайніловіч з'яўляўся вядомай і бачнай палітычнай фігурай, быў найбуйнейшым абшарнікам Случчыны, а таксама апошнім нашчадкам знакамітага роду, чыё багацце ён у выніку атрымаў у спадчыну. Аднак, лёс паднёс Эдварду і Алімпіі Вайніловічаў жудасны ўдар: у дванаццаць гадоў (па іншых звестках, у два гады) памёр іх адзіны сын Сымон. Сітуацыя яшчэ пагаршалася тым, што не засталося спадчынніка роду. "Я стаў звяном, вырваным з ланцуга", - так пісаў Вайніловіч Эдвард.

Адзіным пакінутым для бацькоў суцяшэннем стала дачка Алена. Алена была пабожнай, разумнай дзяўчынай, якая любіла жывапіс. Прадаючы свае малюнкі яна карміла бяздомных, купляючы на ​​выгандлёваныя грошы хлеб. Але ў 1903 годдзе сям'ю Вайніловічаў зноў спасцігла бяда - не дажыўшы ўсяго адзін дзень да свайго дзевятнаццацігоддзя, сышла з жыцця і іх любімая дачка Алена. Захоўваць багацце стала няма для каго, тады Эдвард і Алімпія Вайніловіч ахвяравалі ўсё, што ў іх было, на ўзвядзенне храма, прычым з умовай, што пабудаваны ён будзе па прадстаўленым імі праекце. Легенда абвяшчае, што дачка Алена, ужо будучы цяжка хворай, адчуваючы набліжэнне свайго скону аднойчы ў сне ўбачыла анёла, які паказаў ёй храм нябачанай прыгажосці. Прачнуўшыся раніцай, Алена па памяці намалявала той храм і папрасіла бацькоў пасля сваёй смерці ў памяць пра яе пабудаваць касцёл па яе малюнку.

Таму, калі верыць гэтай легендзе, эскіз касцёла быў перададзены звыш. Але, калі верыць дакументам, то праект касцёла быў распрацаваны ў майстэрні вядомага тады архітэктара Уладзіслава Марконі. Аднак, сапраўдным аўтарам праекта з'яўляецца ніхто іншы, як польскі архітэктар Томаш Паяздерскі. Завяршыў будаўніцтва касцёла архітэктар Гай, а інтэр'еры былі аформленыя мастаком Бруздовічам і скульптарам Отам. У лістападзе 1910 гады храм быў канчаткова пабудаваны і ўрачыста асвечаны.

Чытаць таксама

Свята-Елісавецінскі манастыр

Вялікая Княгіня Лізавета была роднай сястрой імператрыцы Аляксандры, муж і жонка апошняга рускага цара і, як і пара царскіх пакутнікаў, прыняла смерць ад рук бальшавікоў-багаборцаў ў ліпені 1918 года.

Царква св. Мікалая (Лагойск)

Да асноўных славутасцяў Лагойска адносяць рэшткі дзяцінца XI - XIII стагоддзяў і два гарадзішчы старажытнага перыяду, а яшчэ — земляныя валы і равы, парк і Цврву Святога Мікалая, пабудаваную ў 1866 годзе.

Царква Аляксандра Неўскага

Адзіны храм Мінска, які амаль цалкам захаваў сваё першапачатковае аблічча.