Мемарыяльны комплекс "Хатынь"

Мемарыял "Хатынь" - даніна памяці каля 3 млн. беларусаў, якія загінулі ў час Вялікай Айчыннай вайны. Ён размешчаны ў 54 км на паўночным ўсходзе ад Мінска ў Лагойскім раёне Мінскай вобласці. Да фатальнага дня 1943 года Хатынь была звычайнай мірнай беларускай вёскай, якая налічвала 26 двароў. Раніцай 22 сакавіка ў 6 кіламетрах ад яе партызаны абстралялі нямецкую аўтакалону. У перастрэлцы загінуў нямецкі афіцэр. Неўзабаве пасля гэтага Хатынь акружылі карнікі. Яны сагналі ў свіран старых, жанчын, дзяцей, замкнулі і падпалілі. У агні загінулі 149 чалавек, у тым ліку 75 дзяцей. З ахопленага полымем будынка жывым удалося вырвацца толькі аднаму 56-гадоваму Іосіфу Камінскаму. Ён паспрабаваў вынесці і свайго параненага сына, але не змог яго выратаваць.

Гісторыя Хатыні не ўнікальная. Падчас Другой сусветнай вайны былі спалены жыўцом жыхары 628 беларускіх вёсак. 186 з іх так і не былі адноўлены. Хатынь стала сімвалам трагедыі беларускага народа. У 1969 годзе ў памяць аб усіх загінуўшых беларусах на месцы былой вёскі быў адкрыты мемарыял. Мемарыяльны комплекс "Хатынь" - трагічны напамін пра жахі вайны. Гэта адно з найбольш шаноўных месцаў у Беларусі. Мемарыял паўтарае планіроўку загінуўшай вёскі. У цэнтры комплексу размешчана 6-мятровая бронзавая скульптура "Няскораны". Вобраз мужчыны з мёртвым хлопчыкам на руках, створаны ў памяць Іосіфу Камінскаму і яго сыну. Чорная пліта-дах адзначае месца, дзе знаходзіўся свіран, у якім спалілі жыхароў Хатыні. Побач - брацкая магіла, на якой размешчаны сімвалічны вянок памяці са словамі наказу мёртвых да жывых. На месцы кожнага з 26 спаленых дамоў - помнік-зруб, усярэдзіне якога абеліск у выглядзе коміна са званом. Званы гучаць кожную гадзіну. На кожным абеліску - дошка з імёнамі спаленых жыхароў дома.

За дамамі-помнікамі - Могілкі вёсак. Сюды з 185 спаленых вёсак, якія так і не былі адноўлены, прывезены урны з зямлёй і створаны сімвалічныя могілкі. Побач з Могілкамі вёсак - Сцяна Жалобы, жалезабетонны блок з нішамі, у якіх знаходзяцца мемарыяльныя пліты з назвамі 66 буйнейшых лагераў смерці і месцаў масавай гібелі людзей.

Завяршае мемарыял плошча Памяці, у цэнтры якой растуць 3 бярозы, якія сімвалізуюць жыццё, на месцы чацвёртай - Вечны агонь, сімвал загінуўшых у гады вайны жыхароў Беларусі. Побач Дрэва жыцця са спісам 433 вёсак, спаленых акупантамі і адноўленых пасля вайны. У апошнія гады тут адкрыліся невялікі музей і фотавыстава.

Чытаць таксама

Белавежская пушча

У запаведных лясах гэтага парку расце 900 відаў раслін і насяляе пушчу 250 відаў жывёл і птушак, у тым ліку рэдкія віды.

Нацыянальны парк "Нарачанскі"

Нацыянальны парк «Нарачанскі» размешчаны на паўночным захадзе краіны і з'яўляецца асноўнай часткай скарбаў беларускіх азёр. Возера Нарач з'яўляецца унікальным прыродным багаццем і найбуйнейшым курортным рэгіёнам Беларусі.

Аўгустоўскі канал

Аўгустоўскі канал - выбітнае гідратэхнічнае збудаванне XIX стагоддзя, адзін з найбуйнейшых каналаў Еўропы, які ўключаны ў папярэдні Спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.